De nieuwe wetgeving over microplastics - wat betekent dit voor zaadbehandelingen en coatings?
Nieuwe regels die "opzettelijk toegevoegde microplastics" uit EU-/EER-producten verbieden - voorgesteld door het Europees Agentschap voor chemische stoffen (ECHA) - zullen naar verwachting tegen 2023 in de EU-wetgeving worden opgenomen. Als alles doorgaat zoals verwacht, zullen tegen januari 2028 bindmiddelen van zaadcoatings, en tegen januari 2031 ook de gewasbeschermingsmiddelen, vrij van opzettelijk toegevoegde microplastics moeten zijn.
Zaadbehandelingsbedrijven moeten dus, net als hun klanten, beslissen over hun toekomstige producten op basis van deze wetgeving.
Wat is precies een microplastic?
Als eerste moet duidelijk zijn wat een microplastic precies is. Hoewel dit nog niet formeel is gedefinieerd, bestaat er brede consensus over de beschrijving die het ECHA geeft.
Een opzettelijk toegevoegd microplastic wordt door het ECHA omschreven als een polymeer-bevattend vast of halfvast deeltje met afmetingen tussen 100 nm en 5 mm. Er zullen uitzonderingen gelden voor polymeren die voldoende biologisch afbreekbaar, biobased of in-water-oplosbaar zijn. Dit zal waarschijnlijk de basis zijn van de definitieve definitie.
Alles wat duidelijk een vast polymeer is, valt erbuiten. Maar bij twijfel moeten bedrijven aantonen dat hun product aan één van de volgende drie criteria voldoet om aan te tonen dat het microplasticvrij is: a) oplosbaar in water; b) 100% uit de natuur gewonnen zonder chemische modificatie; of c) biologisch afbreekbaar volgens de voorgestelde criteria.
Wat geldt niet als microplastic?
Het is onwaarschijnlijk dat polymeren die in water oplossen bijdragen aan de bezorgdheid over microplastics en zou geen probleem moeten zijn. Twee gram per liter is voorgesteld als drempelwaarde. Deeltjes met deze oplosbaarheid verliezen hun deeltjesvorm zodra ze in het milieu terechtkomen en leiden daarom niet tot meer bezorgdheid over microplastics.
Producten op basis van natuurlijke grondstoffen zoals zetmeel of suiker zouden in orde moeten zijn omdat zij inherent biologisch afbreekbaar zijn. Maar zelfs kleine chemische modificaties kunnen deze veranderen in microplastics, zoals gedefinieerd in de regels - veel alternatieven voor biobased plastic gebruiken bijvoorbeeld chemische crosslinking om een materiaal de functionaliteit van plastic te geven, inclusief een lage biologische afbreekbaarheid. Dit kan dan als microplastic gelden als het niet snel genoeg biologisch afbreekbaar is.
Er moet nog overeenstemming worden bereikt over welk niveau van biologische afbreekbaarheid aanvaardbaar is. Het laatste voorstel omvat standaard OESO- en ISO-methoden die worden gebruikt om de biologische afbreekbaarheid van chemische stoffen te beoordelen.
Bereid je voor op de nieuwe regels voor microplastics
Zodra de wetgeving van kracht wordt, zal er een reeks nieuwe regels moeten worden nageleefd, waarvan sommige de productportfolio's ingrijpend zullen veranderen. De overgangsperiode kan kort zijn. De industrie doet er verstandig aan zich zo snel mogelijk vertrouwd te maken met de wetgeving en haar R&D daarop af te stemmen.
Incotec/Croda heeft expertise ontwikkeld over de wetgeving, maar ook over het beoordelen of producten microplastics bevatten en het ontwikkelen van microplasticvrije producten. Voor meer informatie download onze nieuwe whitepaper of neem contact op met marta.dobrowolska-haywood@croda.com.